25 listopada 2019 roku ruszyła kampania społeczna „Biała Wstążka”, która potrwa do 10 grudnia 2019 roku.
To największa na świecie akcja, będąca symbolem sprzeciwu dotyczącego przemocy stosowanej przez mężczyzn wobec kobiet. Kampania "Biała Wstążka" zrodziła się w Kanadzie w 1999 roku. Jest ona prowadzona w ponad 55 krajach. Akcja jest wynikiem wydarzenia z 6 grudnia 1989 roku, kiedy w Montrealu mężczyzna zamordował na politechnice 14 kobiet a 13 ranił, twierdząc, że sam nie skończył studiów technicznych, ponieważ to dziewczyny zabrały mu miejsce na uczelni. Dwa lata później, w 1991 roku, kanadyjscy mężczyźni postanowili, że włączą się w akcję walki z przemocą wobec kobiet; jako symbol tej akcji wybrali białą wstążkę, znak niewinności, mówiący o tym, że "my, mężczyźni, sami nie będziemy sprawcami przemocy i będziemy przeciwstawiać się wszelkim formom przemocy: fizycznej, psychicznej i seksualnej stosowanej wobec kobiet". W przeciągu zaledwie sześciu tygodni 100 000 mężczyzn w Kanadzie założyło białą wstążkę, podczas, gdy wielu innych podjęło debatę na temat przemocy wobec kobiet.
Noszenie białej wstążki ma być symbolem sprzeciwu wobec przemocy stosowanej przez mężczyzn wobec kobiet, a także osobistym zobowiązaniem noszącego ją mężczyzny, że nigdy nie będzie stosować, akceptować lub milczeć na temat przemocy wobec kobiet.
Gdzie znajdziesz pomoc:
POWIATOWE CENTRUM POMOCY RODZINIE W PISZU
ul. Piaskowa 2
12-200 Pisz
tel. (0-87) 424-11-38, 425-25-71
tel/fax. 424-11-39
e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
Ośrodki Pomocy Społecznej na terenie powiatu – Pisz, Orzysz, Ruciane-Nida, Biała Piska
Stowarzyszenie na rzecz przeciwdziałania przemocy w rodzinie „Niebieska linia”,
tel. 801-12-00-02 ul. Jaktorowska 4, 01-202 Warszawa tel: 22 499-37-33, e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
Telefon Zaufania dla dzieci i Młodzieży 116 111 codziennie od godz. 12.00 do 02.00 w nocy.
Sprawca, widząc że ofiara ma wsparcie, może poczuć się mniej pewnie. Reagowanie bliskich na przemoc może być dla niego sygnałem, że jednak coś jest nie w porządku z jego zachowaniami. Twoja interwencja może zapoczątkować proces wychodzenia z przemocy osoby pokrzywdzonej, ale przede wszystkim może pomóc zapewnić jej bezpieczeństwo.
Jeżeli jesteś sąsiadem osób krzywdzonych, a więc słyszysz awantury, krzyki lub stłumione krzyki, płacz dzieci lub nietypowe hałasy, obserwujesz, że sąsiadka ma siniaki (lub nagle zaczęła chodzić w słonecznych okularach albo założyła bluzkę z długimi rękawami a jest lato), możesz pomóc na kilka sposobów.
Możesz:
- porozmawiać z osobą krzywdzoną i powiedzieć jej, że domyślasz się, że w jej domu jest przemoc; zapytać, czego by potrzebowała;
- zaoferować wezwanie policji czy też zaproponować inną pomoc - w zależności od potrzeb osoby krzywdzonej;
- jeżeli jesteś bardziej odważny - możesz też porozmawiać z osobą stosującą przemoc, informując ją, że wiesz o przemocy i że przemoc jest przestępstwem;
- jeżeli chcesz pozostać najbardziej neutralny - możesz po prostu wezwać policję, zawiadomić najbliższy ośrodek pomocy społecznej lub zadzwonić do "Niebieskiej Linii" pod numer 801 12 00 02;
- możesz też przekazać numer do "Niebieskiej Linii" osobie krzywdzonej.
Pamiętaj, że osoba krzywdzona może "kryć" sprawcę, ponieważ wstydzi się swojej sytuacji w domu. Może też nie chcieć przyznać, że doznaje przemocy, gdyż jest zastraszona przez sprawcę, który powtarza jej na co dzień, że jest do niczego i że nikt jej nie pomoże. Nie zniechęcaj się tym, tylko działaj!
Nie daj się też zwieść pozorom:
Osoby żyjące w związkach, w których ma miejsce przemoc mogą sprawiać wrażenie osób, które godzą się na takie życie, bo im wygodnie (np. finansowo - gdy sprawca zarabia na dom). Osoby doznające przemocy mogą też czasami wyglądać na nie radzące sobie z dziećmi, domem, dbaniem o siebie, a osoby stosujące przemoc to często eleganccy panowie w garniturach, kłaniający się sąsiadom. Nieraz, jako sąsiedzi współczujemy im, że mają taką zaniedbaną żonę i myślimy, ulegając stereotypom: "nic dziwnego, że taki ją los spotyka".
Namawiamy do przyjrzenia się takim sytuacjom i udzielenia pomocy w celu przerwania przemocy. Weźmiesz wtedy udział w bardzo ważnym etapie przeciwdziałania przemocy - w interwencji. Twoja interwencja może zapoczątkować proces wychodzenia z przemocy osoby pokrzywdzonej, ale przede wszystkim może pomóc zapewnić jej bezpieczeństwo.
Jeżeli jesteś koleżanką (kolegą), przyjaciółką (przyjacielem), dobrą znajomą (dobrym znajomym) osoby krzywdzonej lub krzywdzącej:
- reaguj na każde zachowanie przemocowe, pokazując, że Ci się ono nie podoba, że nie zgadzasz się na nie (np. kiedy na przyjęciu mąż nazwie żonę "głupią babą", szarpnie ją, uderzy!);
- wyrażaj głośno swoje oburzenie na stosowanie przemocy;
- rozmawiaj z osobą krzywdzącą - informuj, że jej zachowania przemocowe niepokoją cię i że "tak dalej być nie może"; nazywaj przemoc przemocą i mów, że to przestępstwo;
- rozmawiaj też oczywiście z osobą krzywdzoną, pytaj ją czego potrzebuje i jak możesz pomóc;
- wysłuchaj osoby krzywdzonej, zapewnij ją że w razie wystąpienia przez nią na drogę prawną - zostaniesz świadkiem w sądzie;
- udziel jej pomocy finansowej lub jakiejkolwiek innej, jakiej jesteś w stanie jej udzielić (przenocowanie, schronienie, pójście z nią do urzędu, pomoc w urządzeniu się - gdyby odeszła od krzywdziciela, itp.);
- przyjdź do niej, gdy zadzwoni do ciebie i poprosi o to;
- pomóż jej wezwać policję, jeśli jest jej trudno to zrobić; zostań jej świadkiem na policji, w sądzie;
- podaj jej telefon do "Niebieskiej Linii".
Dlaczego to jest takie ważne? Ponieważ działania zewnętrzne osób zaprzyjaźnionych mogą przyczynić się do szybszego wyjścia osoby krzywdzonej z sytuacji przemocy. Ponieważ sprawca, widząc że ofiara ma wsparcie, może poczuć się mniej pewnie. Reagowanie bliskich może być dla niego sygnałem, że jednak coś jest nie w porządku z jego zachowaniami.
Im więcej osób zareaguje - tym lepiej!
Jeżeli jesteś osobą z najbliższej rodziny (rodzicem dorosłego dziecka doznającego przemocy/stosującego przemoc, siostrą, bratem szwagrem, bratową osoby, która doznaje przemocy/stosuje przemoc)
- wysłuchaj i uwierz w historię, którą opowiada osoba krzywdzona, nawet gdy trudno ci w nią uwierzyć, bo opowiada ją ktoś niezwiązany z Tobą więzami krwi (np. synowa, bratowa);
- zapytaj osobę krzywdzoną, czego potrzebuje i jak możesz pomóc;
- powstrzymaj się od mówienia: A nie mówiłam: "nie wychodź za tego drania" albo: Nic dziwnego, przecież też nie jesteś w porządku, itp.;
- zapoznaj się z wiedzą na temat przemocy domowej i spróbuj przełamać swoje stereotypy np. W mojej rodzinie przemoc? Niemożliwe!, W mojej rodzinie nie ma przemocy;
- pomóż wezwać policję, zawiadomić najbliższy ośrodek pomocy społecznej;
- umów się, że przyjedziesz i pomożesz uruchomić interwencję policji lub innych służb, jeżeli osoba stosująca przemoc zacznie zachowywać się agresywnie;
- podaj osobie krzywdzonej telefon do "Niebieskiej Linii";
- reaguj na każde zachowanie przemocowe sprawcy, pokazując, że Ci się ono nie podoba i że nie zgadzasz się na nie (np. kiedy podczas spotkania rodzinnego mąż nazwie żonę "głupią babą", szarpnie ją, uderzy!);
- wyrażaj swoją negatywną opinię na temat przemocy w obecności sprawcy;
- możesz też głośno powiedzieć, że przemoc jest przestępstwem;
- pomagaj osobie krzywdzonej w każdy inny możliwy sposób.
Opracowała: Jystyna Gacman
Pedagog szkolny
